Dringende reden en het proportionaliteitsprincipe: einde van een controverse?

De ernst van een dringende reden kan niet beïnvloed worden door het nadeel dat voor de werknemer voortvloeit uit de gevolgen van het ontslag. Wanneer een arbeidsgerecht oordeelt dat een aan de werknemer verweten ernstige tekortkoming niet in een redelijke verhouding staat met de sanctie die bestaat in het verlies van werk zonder opzegtermijn of vergoeding, wordt een voorwaarde toegevoegd aan het begrip dringende reden zoals gedefinieerd in de arbeidsovereenkomstenwet.

De arbeidsovereenkomstenwet definieert de dringende reden als de ernstige tekortkoming die de professionele samenwerking onmiddellijk en definitief onmogelijk maakt. De arbeidsovereenkomst wordt dan beëindigd zonder opzegtermijn of vergoeding.

In een arrest van 6 juni 2016 diende het Hof van Cassatie een voorziening te onderzoeken gericht tegen een arrest geveld door het arbeidshof te Luik op 12 januari 2015.

Het ging om een dossier waarin een werkneemster haar ontslag wegens dringende reden betwistte. Het arbeidshof oordeelde dat de werkneemster zonder twijfel een ernstige tekortkoming had begaan, met name het in haar eigen voordeel verduisteren van voordelen bedoeld voor het cliënteel van de werkgever, maar dat deze ernstige tekortkoming  niet in een redelijke proportionaliteitsverhouding stond met de sanctie die bestaat in het verlies van werk zonder opzegtermijn of vergoeding.

In de voorziening in cassatie werd, naast andere grieven, aangevoerd dat het arbeidshof te Luik, door de proportionaliteit af te wegen tussen de ernstige tekortkoming begaan door de werkneemster en de gevolgen van een ontslag wegens dringende reden voor de werkneemster, een voorwaarde toegevoegd had aan de wet.

In zijn arrest van 6 juni 2016 heeft het Hof van Cassatie dit standpunt gevolgd en geoordeeld dat het arbeidshof te Luik het artikel 35 van de wet van 3 juli 1978 betreffende de arbeidsovereenkomsten, dat de regels betreffende het ontslag wegens dringende reden bevat, schendt.

>  Actiepunt

Bij de beoordeling of een ernstige tekortkoming een ontslag wegens dringende reden kan rechtvaardigen, moet enkel worden beoordeeld of het vertrouwen is geschonden en de verdere samenwerking definitief onmogelijk is geworden. Voorzichtigheid blijft uiteraard geboden gezien rechtbanken eerder terughoudend zijn om een dringende reden tot ontslag te aanvaarden