Werkzekerheidsclausule: niet onderworpen aan sociale zekerheidsbijdragen

Sommige collectieve arbeidsovereenkomsten leggen de werkgever een specifieke procedure op in geval van ontslag van een werknemer. In het algemeen wordt het niet respecteren van dergelijke clausule gesanctioneerd door de betaling van een zogenaamde werkzekerheidsvergoeding.

Op basis van de sociale zekerheidswetgeving is een dergelijke vergoeding uitgesloten van het loon dat onderworpen is aan sociale zekerheidsbijdragen, vermits het gaat om een "vergoeding verschuldigd in geval van niet nakoming door de werkgever van zijn wettelijke, contractuele of statutaire verplichtingen".

De RSZ verdedigt nochtans een tegenovergestelde opvatting in haar "instructies aan de werkgevers".

In een arrest van 10 juni 2010 heeft het Arbeidshof van Brussel het standpunt van de RSZ verworpen aangaande de werkzekerheidsvergoeding voorzien in de verzekeringssector (door de CAO van 8 november 1987). Het Hof heeft bijgevolg bevestigd dat er geen sociale zekerheidsbijdragen verschuldigd zijn op een dergelijke vergoeding.

Deze rechtspraak kan toegepast worden in andere sectoren of ondernemingen waar CAO's gelijkaardige werkzekerheidsclausules bevatten.