Sociale verkiezingen 2012: tellen de uitzendkrachten mee voor de bepaling van het aantal mandaten?
Nu dag X voor vele ondernemingen nadert, rijst de vraag of, en in welke mate, de uitzendkrachten mee in aanmerking moeten worden genomen voor het bepalen van het aantal mandaten. De FOD WASO heeft hierover een duidelijk standpunt ingenomen.
Zoals bekend dient een werkgever rekening te houden met het aantal uitzendkrachten binnen de onderneming voor wat betreft de oprichtingsdrempel voor de sociale verkiezingen. Het KB van 12 september 2011 bepaalt dat het gemiddeld aantal uitzendkrachten die in het laatste kwartaal van 2011 in de onderneming werkzaam waren, meetelt voor de berekening van deze oprichtingsdrempel. Enkel de uitzendkrachten die geen vaste werknemer vervangen moeten worden meegeteld.
Naar aanleiding van de vorige sociale verkiezingen heeft het Hof van Cassatie in een arrest van 30 maart 2009 geoordeeld dat ook voor het bepalen van het aantal mandaten in de ondernemingsraad en het preventiecomité, waartoe wordt beslist op dag X (zie onze newsflash van 1 februari 2012) rekening moet worden gehouden met het aantal uitzendkrachten binnen de onderneming.
Er bestond onduidelijkheid of, voor het bepalen van het aantal mandaten, opnieuw het gemiddeld aantal uitzendkrachten van het laatste kwartaal van 2011 zou meetellen, dan wel enkel de uitzendkrachten tewerkgesteld op dag X.
De FOD WASO heeft ons zopas haar standpunt bevestigd dat de op dag X effectief tewerkgestelde uitzendkrachten in rekening moeten worden gebracht. Er moet volgens de FOD WASO bovendien enkel rekening worden gehouden met de uitzendkrachten die geen vaste werknemer vervangen wiens arbeidsovereenkomst is geschorst (behoudens wegens economische werkloosheid of slecht weer).
Verder werd ook verduidelijkt dat het aantal uitzendkrachten niet in aanmerking wordt genomen bij de verdeling van de mandaten over de verschillende personeelscategorieën.
Het standpunt van de FOD WASO heeft louter de waarde van een advies en is bijgevolg niet bindend. Er kan niet uitgesloten worden dat een rechtbank tot een ander besluit zou komen.